poniedziałek, 24 sierpnia 2015

Przed pamięć

          niekochanie 
          obudzone 
          świtem bladym łez pełnym
          smutne

   niekochanie 
  skulone 
 puchatym kłębuszkiem 
weszło w kącik zapomnienia

               niekochanie
          nie zna granic
          obolałe żalu pełne
          cierpi

  niekochanie
 nie tulone
 nie głaskane
 zasypia

             oszronione
         nieśmiertelne
         rankiem zimnym
         wybudzone

  czerpie
 ze słów 
obojętnych
 dalsze trwanie

               jak łania trwożne
          jak mimoza kruche
          jak przed pamięć
          lub miejsce nie przypisane w czasie

10 komentarzy:

  1. "niekochanie" - jakże trudno je pokochać!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    DAG. - pozdrawiam serdecznie!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. O tak, nie pokochasz "niekochania", ono daje tyle bólu, smutku i tęsknoty ,ono ma zawsze oczy pełne łez, wiecznie odbija się w naszych oczach.
      Serdeczności victoriaanin posyłam.:)

      Usuń
  2. wspaniały, cudny, poruszający wiersz
    "niekochanie" prowadzi do głębokich ran w psychice człowieka, a szczególnie dzieci, pozostawiając na całe życie wypaczenia...
    cała natura (w tym człowiek) potrzebuje miłości. Nawet rośliny, kwiaty rosną i kwitną lepiej, kiedy je się kocha, przemawia do nich.
    pozdrawiam goraco
    Rysio

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bez kochania Rysiu, nawet rośliny umierają ..to prawda, a co mówić o ludziach...
      Pozdrawiam sedrdecznie.:)

      Usuń
  3. Dag, czyżbyś aż tak tęskniła za kochaniem, które czyni człowieka niewolnikiem, sprawia, że człowiek postępuje nierozsądnie a czasami wręcz irracjonalnie, naraża się na cierpienie, niepewność, zazdrość, tęsknotę i bezsenność? To retoryczne i złożone pytanie, aczkolwiek nie pozbawione sensu, traktuj z lekkim przymrużeniem oka ;)
    Pozdrawiam pięknie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Asmodeuszu , odpowiadam piosenkami Ordonówny...reszta jest milczeniem.:)
      Nie tęsknię za kochaniem, ja jestem w nim zanurzona od stóp, po czubek glowy.:))))
      Z przymrużeniem oka.:)))))

      Usuń
  4. ..niesamowity, piękny wiersz A. .. poruszył wszystkie moje zmysły, czuję każde słowo.. odebrałam go zbyt subiektywnie.. [Ja nie potrafię pisać gdy dopada mnie smutek lub cierpienie ] ..

    - pozdrawiam Cię najserdeczniej.. :)

    [szept-mgiełki]

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mgiełko, każdy chce być kochany, inaczej żyje tylko cząstką życia, nie pełnią.
      Najserdeczniej pozdrawiam.:)

      Usuń
  5. Piekny,wzruszajacy wiersz.Witam sie z Toba Daglezjo w nowym miejscu,ja rowniez tutaj osiadlam ulkalup.blogspot.com.Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo się ciszę Uleńko, że nie zrywamy kontaktu.:)))
      Najserdeczniej pozdrawiam.:)))

      Usuń