"Dwóch słów spotkanie na mroźnej równinie
gdzie nawet gwiazdy spotkać się nie mogą
gdzie co dzień słońce szamocząc się ginie
razem z chmur skrzydeł korsarską załogą.
Jesteś tu?
Jestem...
Dwóch twarzy zbliżenie
gdzie tylko noce spotykać się mogą.
Oto dzień śnieżny i lodowe sanie
jadące wolno bezpowrotną drogą."
Ten wiersz Marka Skwarnickiego dedykuję tym,
którzy spotkali się na blogu
i odnaleźli się,
pomimo dzielących ich światów.
Daglezja
DAG.
OdpowiedzUsuńTwoje pierwsze zdjęcia, zamieszczone w tym wpisie
- ukazują jedność ziemi i nieba...
Pozdrawiam, przesyłając wewnętrzne ciepło!
Jedność...tak, żeby jeszcze człowiek zrozumiał,że jest również częścią tej jedności i nie wynosił się ponad nią. By przestał czuć się panem nieba i ziemi, pokornie pochylił głowę, bo czymże jest wobec wielkości przyrody, pyłkiem marnym.
UsuńPosyłam serdeczne pozdrowienia.:)
To wspaniale, że przekazujesz te cudne zdjęcia Liwii
OdpowiedzUsuńAura i poezja Twojego blogu fascynuje.
Nie mogę się napatrzeć, a u mnie prawie nie ma już śniegu, natomiast lekki mróz i słońce
Gorąco pozdrawiam artystko
Prawda, że pięknie u mnie? I jak tu nie kochać zimy Rysiu. Ona jest cudna.
UsuńCieplutkie pozdrawiam.:)
Daglezjo,taka zima to ja rozumiem.Chociaż zimy jako takiej nie lubię.
OdpowiedzUsuńTe ptaszyny na śniegu rozczulające.Bardzo dziękuję za imienną dedykację zdjęć.
Tak sobie myślę ,może nieskromnie, że przesłanie załączonego wiersza ,może dotyczy też nas, Ciebie i mnie.
Myślę,że wędrując po tej śnieżnej bieli, nie brakłoby nam Liiviio tematów. Posyłam najcieplejsze pozdrowienia, ogrzane zimowym słoneczkiem.:)))
OdpowiedzUsuńPiękna zima, piękne zdjęcia, piękny wiersz:)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam Dag!
Zima w takim wydaniu, mogłaby być do ...marca.:) Niestety śniegu o wiele mniej , za to lodu pełno.:) Dziś słonecznie u mnie i kryształowe powietrze. Wybieram się daleko na spacer.
UsuńPozdrowienia posyłam.:)
..zachwycają i urzekają Twoje przecudne zdjęcia zimy! ..niezwykła dedykacja wiersza Marka Skwarnickiego.. dziękuje, że jesteś A. :)
OdpowiedzUsuń- pozdrawiam Cię najserdeczniej i najcieplej :)
Droga Mgiełko:-) Zima sama w sobie, a zwłaszcza widziana z okna ciepłego pokoju ...jest urocza, piękna jest dla mnie kiedy idę po kolana w śniegu, idąc jest mi ciepło. Niestety...inaczej widzą ją bezdomni ludzie,inaczej zwierzęta i ptaki. Brak karmy, mróz i człowiek z bronią w ręku czai się na nie... za każdym drzewem.:-( A przecie dziś nie ma potrzeby robić takich rzezi, tzn. polowań z nagonką, kiedy praktycznie zwierzę nie ma szansy się obronić. Czy to jest humanitarne, czy potrzebne? Człowiek jest po prostu "zły", napawa się widokiem krwi bezbronnych... i to nie tylko zwierząt.:(
OdpowiedzUsuńPozdrawiam bardzo cieplutko , słonecznym i bardzo mroźnym dniem.:)