za górami za lasami mieszkał sobie pan daleko od ludzi mieszkał sobie sam nikomu nie wadził nikomu nie kadził w samotności życie spokojne prowadził aż pewnego razu nimfa malutka zajrzała do pana pięknego ogródka pan wytrzeszczył oczy tak go zauroczył nimfy małej wzrok chciał schwytać zjawisko i wtedy coś prysło nimfa odleciała w nos mu się zaśmiała a panu została tęsknota i żal dziś nocą wśród ciszy być może usłyszysz samotnego pana cichuteńki szloch 10.10.2017r. Daglezja
Przed kilkoma dniami powstała ta innowacyjna rzeźba "Dafne", przy Zamku Książąt Pomorskich, w ogrodzie różanym, w Szczecinku.
na skrzypcach zieleni
na łodzi poranka
gwiazdokrzew tej nocy
zostawił swój cień
na polach na kwiatach
na drzewach na łąkach
on piękną muzykę
rozwiesił wśród mgieł
a wiatru śpiewanie
pomiędzy drzewami
tak serce łaskocze
tak wznosi do chmur
lecz próżne marzenie
żałosne westchnienie
za późno za późno
na cud..... Wiersz z 2014 roku.....Daglezja
Przyszła do mnie rankiem...pięknie wystrojona. Dumna Pani Jesień...wyciąga ramiona. To, że taka piękna ...niczego nie zmieni. Koniec lata niesie...uścisk Tej Jesieni...