poniedziałek, 30 października 2017

[*]


                              
                       Zaplątanie jesienne
   
jesień dłonie splecie
poda barw lśniących korale
na brązowo-hebanowej tacy
owoce czerwone
złociste miody nektarowe
szumem skrzydeł
dzikich gęsi nasączone

na dywanach pajęczyn
kryształowe wzory
i pieśń nad pieśniami
zawodzenie wiatru
szum strumienia
z odgłosem gęgania
w tle

czasem można usłyszeć skargę
samotnej róży herbacianej
że nie zbyt wyraźnie
los nasączył ją kolorem
i ktoś ją ominął


14 września 2014 rok     Daglezja

wtorek, 10 października 2017

Co oczy widziały....na spacerze.

Za górami...
=========

za górami za lasami
mieszkał sobie pan
daleko od ludzi
mieszkał sobie sam


nikomu nie wadził
 nikomu nie kadził
w samotności życie 

spokojne prowadził

aż pewnego razu nimfa malutka
 zajrzała do pana pięknego ogródka
 pan wytrzeszczył oczy
tak go zauroczył
nimfy małej wzrok


chciał schwytać zjawisko
i wtedy coś prysło
nimfa odleciała
w nos mu się zaśmiała
a panu została tęsknota i żal


dziś nocą wśród ciszy
być może usłyszysz
samotnego pana
cichuteńki szloch       

                     10.10.2017r.      Daglezja

                    
        





Przed kilkoma dniami powstała ta innowacyjna rzeźba "Dafne", przy Zamku Książąt Pomorskich, w ogrodzie różanym, w Szczecinku.






niedziela, 1 października 2017

Przyszła do mnie.....

Jesiennieją obłoki

========

na skrzypcach zieleni
na łodzi poranka
gwiazdokrzew tej nocy
zostawił swój cień

na polach na kwiatach
na drzewach na łąkach
on piękną muzykę
rozwiesił wśród mgieł

a wiatru śpiewanie
pomiędzy drzewami
tak serce łaskocze
tak wznosi do chmur

lecz próżne marzenie
żałosne westchnienie
za późno za późno
na cud.....

Wiersz z 2014 roku.....Daglezja

 
Przyszła do mnie rankiem...pięknie wystrojona.
Dumna Pani Jesień...wyciąga ramiona.
To, że taka piękna ...niczego nie zmieni.
Koniec lata niesie...uścisk Tej Jesieni...
                                   





   Spóźniony gość...